ارزیابی مناسب بودن سرمایه گذاری

مناسب بودن مشاوره و هرگونه توصیه شخصی به مشتری هنگام فروش محصولات سرمایه گذاری بسیار مهم است. مشاوره نامناسب دلیل بسیاری از شکایات در مورد سرمایه گذاری هایی است که ما می بینیم.

انواع شکایتی که می بینیم

مشاغل فقط باید محصولات سرمایه گذاری مناسب برای مشتری را توصیه کنند. این در قانون و استانداردهای نظارتی بیان شده است.

اینها نمونه هایی از انواع شکایت در مورد مناسب بودن سرمایه گذاری هایی است که ما دریافت می کنیم:

• یک تجارت برای اطمینان از مناسب بودن توصیه های آن ، مراقبت منطقی انجام نداد.
• محصول سرمایه گذاری که یک تجارت توصیه می کند متناسب با شرایط مشتری نیست ، به عنوان مثال سن یا نگرش آنها به ریسک.
• اطلاعاتی که یک تجارت در مورد محصول سرمایه گذاری ارائه داد ، به اندازه کافی واضح یا مفصل نبود.

آنچه ما نگاه می کنیم

بعضی اوقات مشتری از ما در مورد مناسب بودن سرمایه گذاری که به آنها توصیه می شود از ما شکایت کند ، از ما شکایت می کند. مشتری ممکن است از چیزی مانند عملکرد ضعیف شکایت کند ، که در واقع زیربنایی نامناسب است.

چگونه سرمایه گذاری انجام شده تعیین نمی کند که آیا مناسب است. ما مناسب بودن را در مورد محصولی که مطابق با نیازها و شرایط مشتری باشد ، می دانیم.

وقتی شکایتی در مورد سرمایه گذاری دریافت می کنیم ، باید تصمیم بگیریم که آیا این یک توصیه مناسب برای مشتری است یا خیر. ما به شواهد نگاه می کنیم ، استانداردهای نظارتی را در نظر می گیریم و هر دو طرف داستان را با دقت بررسی می کنیم.

ما همچنین سوابق و یادآوری های خود مشتری را در نظر خواهیم گرفت.

سپس ما یک ارزیابی عینی را بر اساس تمام اطلاعات و شواهد انجام خواهیم داد.

وقتی شکایت می کنیم در مورد اینکه آیا یک سرمایه گذاری برای مشتری مناسب است ، ما بر اساس: داوری می کنیم:

شرایط مشتری

• سن
• کار
• شرایط شخصی
• شرایط مالی
• سطح بدهی
• الزامات مالی و اهداف
• نگرش به خطر
• ظرفیت از دست دادن
• مبلغ سرمایه گذاری شده

ما توصیه هایی را بر اساس شرایط مشتری در زمانی که شما به آن داده اید در نظر می گیریم. اگر شرایط آنها از آن زمان تغییر کرده باشد ، ما این تغییر را فقط به ارزیابی خود می دانیم فقط در صورتی که بتوانید تغییر را در آن زمان پیش بینی کنید.

اگر در مورد شرایط مشتری اختلاف نظر وجود داشته باشد ، ما تصمیم می گیریم که براساس شواهد موجود ، چه شرایطی به احتمال زیاد باشد.

اگر سوابق شما ناقص یا در دسترس نیست ، ممکن است شرایط مشتری را در زمان فروش از شواهد موجود بازسازی کنیم. ما در تصمیم گیری در مورد مناسب بودن توصیه های شما از این شواهد و همچنین اطلاعات مربوط به محصول سرمایه گذاری پیشنهادی استفاده خواهیم کرد.

ویژگی های سرمایه گذاری

• شرایط و ضوابط
• انعطاف پذیری آن
• خطرات ، از جمله تخصیص دارایی و خطرات ساختاری
• مدت زمان سرمایه گذاری (اصطلاح)
• بازده مورد انتظار
• اتهامات اعمال شده توسط تجارت شما

ارائه دهندگان محصولات سرمایه گذاری محصولات سرمایه گذاری خود را به روش های مختلف برچسب گذاری می کنند. ما توضیحات را با ارزش چهره نمی گیریم.

اما اگر مشاور یک محصول نامناسب را توصیه کرده باشد ، ممکن است شکایت خود را حفظ کنیم. این امر به این دلیل است که آنها هنگام بررسی ویژگی های سرمایه گذاری نتوانسته اند با مهارت و مراقبت از آن عمل کنند.

بعضی اوقات ممکن است بیش از یک سرمایه گذاری برای مشتری مناسب باشد. اما ما معمولاً از شکایت خودداری نمی کنیم زیرا می توانست توصیه های مناسب دیگری نیز وجود داشته باشد.

مقررات و قانونی که در آن زمان اعمال می شود

هنگام بررسی شکایات مربوط به فروش سرمایه گذاری ، ما استانداردهای نظارتی و حقوقی را که هنگام تهیه این توصیه اعمال می شود ، در نظر می گیریم ، و مطمئن می شویم که از عقب استفاده نمی کنیم.

توصیه های ارائه شده قبل از 29 آوریل 1988

هیچ الزامات نظارتی وجود نداشت ، اما استانداردهای قانونی هنوز اعمال می شود. اگر یک تجارت توصیه ای کرد ، باید با مراقبت و مهارت معقول مشاوره می کرد. شکایات مربوط به فروش قبل از 29 آوریل 1988 (که یک روز نیز نامیده می شود) اکنون رایج نیست. اکثر این شکایات مربوط به فروش سیاست های موقوفه وام مسکن بود. همان استانداردهای حقوقی همچنان در مورد توصیه های ارائه شده پس از 29 آوریل 1988 اعمال می شود. 29 آوریل 1988.

توصیه های ارائه شده بین 29 آوریل 1988 و 30 نوامبر 2001

در این دوره تعدادی از تنظیم کننده ها وجود داشتند اما الزامات نظارتی به طور گسترده یکسان بود. مشاغل مجبور بودند "بهترین توصیه" را ارائه دهند ، به این معنی که آنها قبل از توصیه باید شرایط و نیازهای مصرف کننده را پیدا کنند و فقط سرمایه گذاری های مناسب را توصیه کنند.

از 1 دسامبر 2001

اداره خدمات مالی (FSA) در 1 دسامبر 2001 تنظیم کننده شد و سازمان رفتار مالی (FCA) در 1 آوریل 2013 مسئولیت را بر عهده گرفت. قوانین به طور گسترده الزامات کسب و کارها را برای "شناخت مشتری خود" و توصیه سرمایه گذاری مناسب ادامه داده اند. الزامات نظارتی در زمان مشاوره گاهی اوقات می تواند مستقیماً بر نتیجه یک شکایت مناسب بودن تأثیر بگذارد. اما مسائلی که ما در نظر می گیریم تا حد زیادی در تمام مجموعه قوانین صادر شده از سال 1988 مشترک است.

اطلاعات ثبت شده توسط کسب و کار شما

• در زمان فروش تکمیل شده است
• واضح و بدون ابهام
• با عباراتی بیان می شود که مشتری احتمالاً آن را درک می کند
• توسط مشتری امضا شده است - اما این یک عامل تعیین کننده نیست

توصیفاتی که کسب و کارها برای توصیف نگرش مشتریان خود نسبت به ریسک استفاده می کنند به طور قابل توجهی متفاوت است. بنابراین، هنگام در نظر گرفتن مواردی که شامل توصیفات گسترده هستند، به عنوان مثال، "خطر کم" بسیار مراقب هستیم.

در برخی موارد، نگرش واقعی مشتری نسبت به ریسک در آن زمان ممکن است با نگرش ثبت شده متفاوت باشد. به عنوان مثال، اگر مشتری توانایی مالی متوسطی داشته باشد، تجربه سرمایه گذاری کمی داشته باشد و در آینده به درآمد پایدار نیاز داشته باشد، با نگرش ثبت شده نسبت به ریسک "ماجراجویی" به سختی می توان آن را ثابت کرد.

در مواردی مانند این موارد را در نظر خواهیم گرفت:

• درک مشتری از محصول سرمایه گذاری
• آنچه مشاور به آنها گفت
• چگونه نگرش به مقیاس ریسک توضیح داده شد

اما اگر سابقه روشنی از آن زمان وجود داشته باشد، از جمله دلایلی که ریسک سرمایه گذاری برای مشتری مناسب است، و ما راضی هستیم که همه چیز را به وضوح توضیح داده اید، بعید است تصمیم بگیریم که مشتری نگرش متفاوتی نسبت به ریسک داشته باشد. یکی را ثبت کرد.

اطلاعاتی که کسب و کار شما در مورد سرمایه گذاری ارائه کرده است

شفافیت با مناسب بودن یکسان نیست. ارائه ادبیات محصول به مشتریان که ویژگی‌ها و خطرات یک سرمایه‌گذاری را توضیح می‌دهد، در صورت نامناسب بودن محصول، شما را از مسئولیت سلب نمی‌کند.

مشتریان حق دارند به توصیه هایی که دریافت می کنند اعتماد کنند. از آنها انتظار نمی رود که در مورد پذیرش توصیه های شخصی که توسط یک مشاور به آنها داده می شود بسیار محتاط باشند. اما اسناد شخصی واضح و روشن به مشتری می تواند شواهد قانع کننده ای مبنی بر مناسب بودن توصیه شخصی باشد. به عنوان مثال ، هنگام بررسی شکایت ، "گزارش مناسب بودن" یا "دلایل" ممکن است ما را ترغیب کند که مشتری آماده است خطرات مرتبط با سرمایه گذاری را در پیش بگیرد. این امر به این دلیل است که خطرات به وضوح از نظر شرایطی که مشتری می تواند درک کند توضیح داده شده است.

• شرایط و اهداف مشتری
• مبلغ سرمایه گذاری شده
• این که مشتری سرمایه گذاری های دیگری داشته باشد یا پس انداز داشته باشد.

رسیدگی به شکایتی مانند این

در صورت تحقیق در مورد شکایتی که مشتری در مورد یک محصول سرمایه گذاری که آنها به آنها فروخته اید ، باید شواهدی مانند مکالمات و گزارش های ضبط شده را جمع آوری کنید.

شواهدی که شما به ما ارائه می دهید ، و همچنین اطلاعاتی در مورد محصول سرمایه گذاری که توصیه شده است ، به ما امکان می دهد تا به یک تصمیم برسیم.

درست کردن کارها

اگر نتیجه بگیریم که سرمایه گذاری پیشنهادی مناسب نبود ، ما معمولاً از این شکایت حمایت می کنیم و به تجارت می خواهیم که پرداخت کنند.

بازپرداخت مشتری را در صورت عدم توصیه به آنها به موقعیتی که می توانستند در آن قرار بگیرند ، بازگرداند.

مطالعات موردی

تجارت محصول پرخطر را به مشتری "کم خطر" می فروشد

مشتری محصولی فروخته شد که احساس می کرد با نگرش او به خطر مطابقت ندارد. ما موافقت کردیم

درجه خطر "پرماجرا" نادرست

آلن احساس کرد که او سرمایه گذاری کرده است. ما توافق کردیم که تجارت به درستی اشتهای ریسک وی را ارزیابی نکرده است.