مسائل حمل و نقل

روز جهانی عابر پیاده در هفدهم اوت سالگرد اولین مرگ عابر پیاده مربوط به وسیله نقلیه در سال 1897 را به رسمیت می شناسد. بیش از 130 سال بعد ، عابران پیاده و دوچرخه سواران هنوز در بسیاری از خیابان های شهر در معرض خطر هستند.

در سطح جهان ، تصادفات ترافیکی هر سال 1. 3 میلیون کشته می شود ، و تصادفات کشنده و غیر کشنده برای اقتصاد تقریباً 1. 8 تریلیون دلار بین سالهای 2015 تا 2030 تخمین زده می شود. دوچرخه سواران و موتورسواران. علاوه بر این ، کشورهای کم درآمد و متوسط ، 93 ٪ از تلفات مربوط به ترافیک جهانی را تشکیل می دهند ، با وجود این کشورها که تنها 60 ٪ از وسایل نقلیه را در سطح جهان دارند.

فقط در ایالات متحده آمریکا ، حدود 1000 دوچرخه سوار تخمین زده می شوند و سالانه 130،000 نفر در تصادفات زخمی می شوند که یک عابر پیاده هر 75 دقیقه از تصادف وسیله نقلیه در حال مرگ است. تصادفات عابر پیاده و دوچرخه سوار حتی ممکن است در بسیاری از گزارش ها و آمار نیز کمتر نماینده باشد. از آنجا که شهرنشینی و مالکیت وسایل نقلیه در سطح جهان افزایش می یابد ، بهبود ایمنی جاده ها و زیرساخت های عابر پیاده و دوچرخه سواری از هر زمان دیگری مهمتر است اگر بخواهیم تلفات را برای برنامه ریزی شهرها برای مردم کاهش دهیم ، نه ماشین.

طراحی تقاطع ایمن برای کاهش تصادفات راهنمایی و رانندگی ، بهبود ایمنی برای همه کاربران جاده و ترغیب بیشتر افراد به انتخاب پیاده روی و دوچرخه سواری ضروری است.

تقاطع ها و ایمنی جاده ها

چندین روش وجود دارد که شهرها می توانند خیابان های خود را برای همه کاربران جاده ایمن تر کنند: کاهش صدمات و تلفات با جدا کردن جسمی اتومبیل ها از عابران پیاده و دوچرخه سواران. کاهش سرعت خودرو ؛سیگنال های چراغ راهنمایی به موقع ؛سرعت خودآزمایی از طریق ویژگی های طراحی ؛و بسیاری از رویکردهای دیگربا توجه به اینکه کاربران جاده به طور معمول مجبور به تعامل می شوند حتی در صورت وجود خطوط چرخه یا پیاده روها ، تقاطع ها مکان های ویژه ای برای برنامه ریزان شهری هستند. در ایالات متحده در سال 2020 ، 15 ٪ از عابران پیاده و 26 ٪ از تلفات دوچرخه سوار - و 41 ٪ از عابر پیاده و 55 ٪ صدمات دوچرخه سوار - در تقاطع ها رخ داده است.

یک مطالعه در شهر نیویورک با مقایسه تصادفات مربوط به دوچرخه و وسایل نقلیه در تقاطع های متعامد "زاویه دار راست" ، تقاطع های غیر جامعه ای و بخش های خیابانی غیر مخالف نشان داد که 60 ٪ تصادفات در تقاطع ها رخ داده است. در حالی که تصادفات کشنده به دلیل سرعت پایین وسایل نقلیه و دوچرخه سواران کمتر در تقاطع ها اتفاق می افتد ، تصادفات غیر کشنده و آسیب بیشتر در تقاطع ها رخ می دهد ، جایی که چندین حالت حمل و نقل از جهات مختلف همگرا می شوند و منجر به کاهش دید و زمان پاسخ می شوند. بسیار مهم است که افراد در بخش های برنامه ریزی و حمل و نقل شهری اهمیت ایجاد تقاطع های ایمن تر و منسجم تر را که بر راه رفتن و دوچرخه سواری تأکید می کنند ، تشخیص دهند.

عناصر طراحی برای تقاطع های امن تر

طراحی تقاطع ایمن برای کاهش تصادفات ترافیکی غیر کشنده و کشنده و بهبود ایمنی برای همه کاربران جاده از جمله رانندگان ضروری است. سه رویکرد طراحی تقاطع ایمن زیر نه تنها باعث می شود که عابران و دوچرخه سواران برای رانندگان قابل مشاهده تر باشند ، بلکه ضمن کند کردن وسایل نقلیه ، به این حالت ها اولویت می دهند. برای عناصر بیشتر طراحی تقاطع ایمن ، به درمان های تقاطع مراجعه کنید ، در تقاطع و منابع مرتبط با NACTO تسلیم نشوید.

تقاطع های محافظت شده ، دوچرخه سواران را از طریق تقاطع از نظر جسمی از وسایل نقلیه جدا می کند. عناصر اصلی تقاطع های محافظت شده شامل مشکلات دوچرخه است که باعث افزایش دید و زمان واکنش به چرخاندن وسایل نقلیه می شود. جزایر گوشه ای که مردم را با دوچرخه از وسایل نقلیه جدا می کنند و برای رانندگان محکم تر و سخت تر می شوند. مناطق صف دوچرخه که به دوچرخه سواران شروع می کنند. و جزایر عابر پیاده که مسافت عبور و قرار گرفتن در معرض وسایل نقلیه را کاهش می دهد. این عناصر در کنار هم به بهبود دید ، تشویق حرکات قابل پیش بینی تر و راحتی و ایمنی و ایمنی برای عابران پیاده و دوچرخه سواران کمک می کنند.

سالت لیک سیتی ، ایالات متحده در سال 2015 در تقاطع خیابان های غربی و جنوبی ، یکی از وسیع ترین اتصالات این شهر ، یک تقاطع محافظت شده را در سال 2015 ساخت. خطوط دوچرخه محافظت شده دوچرخه سواران را از وسایل نقلیه موتوری جدا کرده و درگیری ها را در تقاطع به حداقل می رساند. این طرح به دوچرخه سواران اجازه می دهد تا بدون نیاز به ادغام با ترافیک وسیله نقلیه ، چرخش های چپ را در دو مرحله با خیال راحت انجام دهند. قبل و بعد از تجزیه و تحلیل ویدئویی از تقاطع محافظت شده در سالت لیک سیتی نشان داد که عابران پیاده در هنگام عبور از مسیر عبور می کنند و دوچرخه سواران کاهش رفتارهای متناقض مانند عبور از چهارراه های عابر پیاده و ایجاد چرخش های خطرناک چپ را نشان می دهند.

گذرگاه های بزرگ شده اولویت جسمی را برای عابران پیاده و دوچرخه سواران با خیال راحت از خیابان با مجبور کردن رانندگان به عملکرد و کند شدن می بخشد. یک گذرگاه بلند شده با پیاده رو و خطوط چرخه از هر طرف سطح است و پیاده رو و خطوط چرخه را در خیابان گسترش می دهد. این امر باعث می شود عابران و دوچرخه سواران قابل مشاهده تر شوند و راحتی و دسترسی را بهبود می بخشند (یعنی برای افرادی که از صندلی های چرخدار یا کالسکه استفاده می کنند) هنگام عبور. گذرگاه های بلند نیز مانند یک جدول سرعت عمل می کنند و رانندگان را وادار می کنند تا آنها را پاک کنند و یا آنها را روشن کنند.

Fortaleza ، برزیل از گذرگاه های بلند برای تبدیل یک خیابان در مرکز شهر که یک بار با اتومبیل پر ازدحام شده بود ، استفاده کرد و فضای عابران پیاده و مشاغل محلی را پس گرفت. خیابان Barao Do Rio Branco یک خیابان شلوغ با ترافیک پا و وسایل نقلیه بلند اما پیاده روهای باریک است و در نتیجه عابران غالباً با ترافیک مختلط در خیابان قدم می زنند. با توجه به فضاهای ناامن و باریک برای عابران پیاده ، تصادفات به طور مکرر اتفاق می افتد - 70 ٪ بیشتر از بقیه شهر با 91 عابر پیاده در سال 2018 کشته شده است.، 32 پسوند مهار ، و 32 راهپیمایی بهبود یافته. پس از طراحی مجدد ، حدود 1000 عابر پیاده در هر ساعت با خیال راحت از گذرگاه ها و وسایل نقلیه جدید که از بالای 30 کیلومتر در ساعت حرکت می کردند ، 65-84 درصد کاهش یافتند. با پیاده روهای ایمن تر و گسترده تر ، عابران پیاده بیشتر (به ویژه سالمندان ، کودکان و مراقبان) ، مشاغل محلی و چرخ دستی های تحویل می توانند با خیال راحت در خیابان حرکت کنند.

گوشه های جمع و جور باعث می شود که عابران پیاده و دوچرخه سواران بتوانند از طریق یک تقاطع حرکت کنند. فضاهای اضافی در گوشه پیاده روها فاصله عبور از یک انتهای به طرف دیگر را کاهش می دهد و قرار گرفتن در معرض عابر پیاده در برابر وسایل نقلیه متحرک را به حداقل می رساند. شعاع چرخشی محکم تر برای وسایل نقلیه همچنین رانندگان را وادار می کند که هنگام چرخاندن کند شوند و آن را برای کسانی که پیاده روی و دوچرخه سواری می کنند ، ایمن تر می کند. گوشه های جمع و جور برای پیاده سازی کم هزینه هستند و می توان با استفاده از مواد سریع ساخت مانند نقاشی مناطق گوشه ای جمع و جور در خیابان و اضافه کردن کاشتگان یا بولارد برای تعیین فضاها ، خلبان شد.

کویتو ، اکوادور یک طراحی خیابانی سریع را برای تبدیل یک راهرو با فرکانس بالای تصادفات به یک فضای دوستانه تر پیاده سازی کرد. این راهرو به دلیل خطوط ترافیکی گسترده ، شعاع بزرگ گوشه ای و خطوط لغزش در کل 39 تصادف در طی سه سال داشت که منجر به سرعت زیاد وسایل نقلیه و گذرگاه های طولانی و خطرناک برای عابران پیاده شد. در این طراحی ، گوشه های جمع و جور سریع و سریع ساخته شده در تقاطع ها ، و همچنین باریک کردن خطوط وسایل نقلیه و پیشرفت به 15 گذرگاه عابر پیاده. جامعه اطراف آن به طراحی مجدد پاسخ مثبت داد ، با 68 ٪ از پاسخ دهندگان مورد بررسی احساس "ایمن تر" و 50 ٪ احساس "بسیار ایمن" یا "کاملاً بی خطر" در خیابان می کنند.

در حالی که یکی از ملاحظات بسیاری برای طراحی خیابانهای بهتر ، برای اطمینان از عابران پیاده ، دوچرخه سواران و رانندگان در تحرک خود باید در اولویت قرار بگیرد. تقاطع با عناصر طراحی ایمن از پتانسیل قابل توجهی برای کاهش صدمات و تلفات مربوط به ترافیک و ترغیب بیشتر افراد به پیاده روی و چرخه به طور کلی برخوردار است. ویژگی های ایمنی پیاده رو و چرخه چرخه مطمئناً نباید در تقاطع ها به پایان برسد. همه نوع تصادفات - چه سبک و چه شدید - باید کاهش یابد و مورد توجه قرار گیرد ، نه فقط در طول سرعت بالا و جاده های مستقیم با نرخ کشنده بالا ، بلکه در تقاطع های نامشخص.

طراحی خیابان متمرکز بر مردم باید از طریق تقاطع ها با استفاده از عناصری مانند موانع محافظ ، گذرگاه های بلند شده و محدوده های جمع و جور گسترش یابد تا پیاده روی و دوچرخه سواری در دسترس باشد. برنامه ریزان و سیاست گذاران شهری همچنین باید استراتژی های ایمنی جاده ای شهر خود را مرور کرده و به موانع سیاسی - خواه دانش یا شکاف های اجرای آن - بپردازند که مانع سرمایه گذاری در تقاطع های بهتر می شود. با توجه به اینکه بسیاری از عناصر طراحی جاده ایمن نسبت به خلبان و مقیاس نسبتاً سریع و مقرون به صرفه هستند ، ضروری است که شهرها اهمیت خود را در ایجاد محیط های ایمن تر و فراگیرتر برای همه تشخیص دهند.